قصه قوم هود عليه السلام

قصه قوم هود عليه السلام

(سرگذشت قرآنى قوم هود پيامبر (ع) و عاقبت شوم آن‌ها)

قوم هود (ع) از اقوام عرب و متعلق به ماقبل تاريخند و از آن‌ها در تاريخ نامى به ميان نيامده و در تورات به آن‌ها اشاره‌اى نشده و فقط قرآن مقدارى از حالات آن‌ها را ضمن آيات نقل کرده است. آن‌ها در سرزمين احقاف در جنوب جزيرة‌العرب در قسمت‌هاى «الربع‌الخالي» مي‌زيستند که در گذشته آباد بود؛ چنان‌که قرآن کريم مى‌فرمايد:((و اذکر اخا عاد اذ أنذر قومه بالاحقاف))(احقاف//21). پيامبر آن‌ها هود (ع) بود؛ ولى پيامبران ديگرى هم داشتند (شعراء// 123). آن‌ها مردمانى بت‌پرست بودند (هود// 53) قيامت را نيز انکار مى‌کردند (حاقه// 4) در سرزمين حاصلخيز و سرسبز و پرآب مي‌زيستند و مردمانى قوى‌هيکل و مرفه بودند (اعراف// 169). ثروت بسيار و عمرهاى طولانى و نيروهاى زياد، بيشترشان را به غفلت و بى‌خبرى و سرانجام ظلم و طغيان کشانده بود؛ تا آن‌جا که -به گفته قرآن- کسى را نيرومندتر از خود نمى‌دانستند. فاصله طبقاتى ميان آنان شديد بود، به زيردستان خود بسيار ستم مى‌کردند و راه گردن‌کشى و استکبار را پيشه خود کرده بودند و بدتر از همه کارهايشان، بت‌پرستى بود.

خداوند حضرت هود (ع) را از ميان آنان و براى ارشاد آن‌ها برانگيخت؛ اما مردم ضمن اصرار بر بت‌پرستى مى‌گفتند: «براى ما فرقى نمى‌کند ما را پند دهى يا پند ندهي؛ اين کار رفتار گذشتگان است». و به آزار و تمسخر پيغمبر خدا پرداختند، تا اين که عذاب الهى آن‌ها را هلاک کرد.

قرآن کريم درباره چگونگى هلاکت قوم هود (عاد) مى‌فرمايد:((وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ)سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ ) ؛ «و اما عاد به (وسيله) تند بادى توفنده و سرکش هلاک شدند (که خدا) آن را هفت شب و هشت روز پياپى بر آن‌ها بگماشت. و در آن (مدت) مردم را فروافتاده مى‌ديدي؛ گويا آن‌ها تنه‌هاى نخل‌هاى ميان تهى‌اند. آيا از آنان کسى را بر جاى مى‌بيني؟ » (حاقه// 6-8). )

در آيات مختلف قرآن کريم، بادى که سبب هلاکت قوم هود شد به اين اوصاف معرفى شده است: عقيم (باد نازا)؛ صرصر (باد سرد يا شديد)؛ عاتيه (باد سرکش و طاغي)؛ ريح فيها عذاب اليم (بادى که عذاب دردناک همراه داشت) (احقاب// 24).