قصه قارون

قصه قارون

(سرگذشت قرآنى قارون يکى از ثروتمندان سرکش بنى‌اسرائيل)

از جمله قصه‌هاى قوم بنى‌اسرائيل، قصه قارون است. قارون از شخصيت‌هاى منفور در قرآن کريم است. او از قوم بنى‌اسرائيل بود. نامش سه بار در قرآن کريم ذکر شده است: قصص// 76؛ غافر// 24؛ عنکبوت// 39. از آيات قرآن استفاده مى‌شود:

1. او از بنى‌اسرائيل بود؛ ولى راه تعدّى و تکبّر پيش گرفت.

2. ثروت کلانى داشت. در مقام پند به او مى‌گفتند هم بخور و هم بخوران و اين ثروت خدادادى را مايه خودپسندى مکن. در جواب مى‌گفت: خدا اين ثروت را به من نداده است؛ بلکه با لياقتِ خود به‌آن دست يافته‌ام.

3. ثروت خويش را به رخ مردم مى‌کشيد.

4. قدرت و ثروت خويش را مايه افساد قرار داده، از آن سوء‌استفاده مى‌کرد.

5. سرانجام زمين دهان گشود و او و خانه‌اش را فروبرد.

6. سرگذشت او چه پيش از عذاب و چه پس از عذاب مايه شگفتى و اعجاب ديگران بود.

لفظ «قارون» در تورات وجود ندارد؛ ولى سه تن به نام «قورح» در تورات معرفى شده‌اند و درباره يکى از آن‌ها داستانى شبيه داستان قرآن کريم در تورات، تلمود و کتاب‌هاى ديگر يهود با تفصيل بيشتر ذکر شده است.