قصه حضرت يَسَع عليه السلام

قصه حضرت يَسَع عليه السلام

(سرگذشت يکى از پيامبران مذکور در قرآن)

يسع نام يکى از پيامبران بزرگ خداوند است که نامش دو بار در قرآن ذکر شده است:

(وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ) (انعام// 86)؛

(وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِّنْ الْأَخْيَارِ)((ص// 48)؛ اما از سرگذشت وى چيزى در قرآن نقل نشده است. )

در کتال توحيد شيخ صدوق (باب 65) مى‌خوانيم: حضرت رضا (ع) به جاثليق نصرانى فرمود: يَسَع مانند عيسى (ع) معجزه داشت که روى آب راه مى‌رفت؛ مرده‌ها را زنده مى‌کرد و کور و پيس را شفا مى‌بخشيد؛ اما با وجود اين، امتش او را خدا ندانست و کسى او را به جاى خدا نپرستيد.

در تورات (کتاب پادشاهان)، نام وى يشع پسر شافات ضبط شده و معناى يشع در زبان عبرى «ناجي» است.

برخى گفته‌اند يسع شاگرد الياس بود. بعضى نيز او را با خضر که به حضرت موسى (ع) تعليم مى‌داد، يکى دانسته‌اند.