قصه حضرت ادريس عليه السلام

قصه حضرت ادريس عليه السلام

(سرگذشت حضرت ادريس (ع) يکى از پيامبران الهى)

حضرت ادريس (ع) از پيامبرانى است که نامش دو بار در قرآن کريم با تجليل ذکر شده است:

1. (وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا(وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا))(مريم// 56-57)؛

2. (وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ)((انبياء// 85). )

اما تفصيل سرگذشت او در قرآن کريم ذکر نشده است.

در تفسير مجمع البيان آمده است که او جد پدر نوح، و اسم او در تورات، اخنوخ خوانده شده است. براساس روايات و تواريخ، ادريس نخستين کسى است که خط نوشت و جامه دوخت و علم خياطى را آموزش داد. وى را منشأ و معلم بسيارى از علوم از جمله علم نجوم، حساب، هندسه، هيئت و… دانسته‌اند.

عبدالوهاب نجار در قصص‌الانبيا آورده است که ادريس به مصر آمد و به دعوت مردم مشغول شد. مردم آن زمان به 72 زبان سخن مى‌گفتند و خداوند همه آن زبان‌ها و لغات را به وى تعليم داد و ادريس (ع) سياست و آداب تمدن و قوانين مملکتى و همچنين شهرسازى و اداره آن را به مردم آموخت. بر اثر تعليمات ايشان 188 شهر روى کره زمين بنا شد که کوچک‌ترين آن‌ها «رها» (يکى از شهرهاى ترکيه در زمان گذشته) است.