اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 3808
قصص (قرآن)
قصص (قرآن)
(يکى از نامهاى قرآن)
قَصَص (به فتح قاف) مصدر و به معناى اقتصاص
(داستانسرايي) و يکى از نامهاى قرآن است.
بعضى از مترجمان، قصص (به فتح قاف و معناى
مصدري) را با قِصص (به کسر قاف، جمع قصّه) که در قرآن به کار نرفته است اشتباه گرفته
و «أحسن القصص» را که به معناى گزارش حال، ماجرا و سرگذشت واقعى است و با
قصههاى خيالى و تخيّلى تفاوت بسيار دارد، به «بهترين قصهها» ترجمه کردهاند.
در آيه 3 سوره يوسف آمده است:(نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا
الْقُرْآنَ) ؛ «ما بهترين سرگذشتها را از طريق اين قرآن که به تو وحى کرديم، برتو
بازگو مىکنيم».
دليل نامگذارى قرآن به «قصص» اين است که قرآن اخبار و سرگذشت امتهاى پيشين را بازگو مىکند.
نيز ر.ک: احسن القصص (قرآن) .
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 280
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 181
[3]سخاوي ، علي بن محمد ، 558-643ق.;جمال
القراء و كمال الاقراء;جلد1;صفحه 174
[4]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
32
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 3808