آيه حَرْث

آيه حَرْث

(آيه 223 سوره بقره، در باره آميزش جنسي زن و شوهر)

به آيه 223 سوره بقره «آيه حَرث» گفته مي‌شود:((نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ) ؛ «زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند، پس هر زمان كه بخواهيد، مى‌توانيد با آنها آميزش كنيد. و (سعى نمائيد از اين فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نيكى براى خود، از پيش بفرستيد! و از خدا بپرهيزيد و بدانيد او را ملاقات خواهيد كرد و به مؤمنان، بشارت ده!». )

در اين آيه، زنان تشبيه به مزرعه شده‌اند، و اين تشبيه ممكن است براى بعضى سنگين آيد كه چرا اسلام درباره نيمى از نوع بشر چنين تعبيرى كرده است در حالى كه نكته باريكى در اين تشبيه نهفته شده، در حقيقت قرآن مى‌خواهد ضرورت وجود زن را در اجتماع انسانى نشان دهد كه زن وسيله اطفاء شهوت و هوسرانى مردان نيست، بلكه وسيله‌اى است براى حفظ حيات نوع بشر، اين سخن در برابر آنها كه نسبت به جنس زن همچون يك بازيچه يا وسيله هوسبازى مى‌نگرند، هشدارى محسوب مى‌شود.

حرث مصدر است و به معنى بذرافشانى است و گاهى به خود مزرعه نيز اطلاق مى‌شود. أنّى از اسماء شرط است و غالبا به معناى متى كه به معنى زمان است استعمال مى‌شود، و در اين صورت آن را أنّى زمانيه مى‌گويند. و گاهى نيز به معنى مكان است، مانند آنچه در آيه 37 سوره آل عمران آمده:((قالَ يا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ) ؛ )«زكريا گفت‌اى مريم! اين غذا (ى بهشتى) را از كجا آورده‌اى؟، گفت: از نزد خدا».

اگر أنّى در آيه فوق زمانيه باشد، توسعه زمانى مساله آميزش جنسى را بيان مى‌كند، يعنى در هر ساعتى از شب و روز مجاز هستيد، و اگر مكانيه باشد، توسعه در مكان و چگونگى انواع آميزش است. اين احتمال نيز وجود دارد كه اشاره به هر دو جنبه باشد و به اين ترتيب، دو همسر مى‌توانند هر گونه و در هر زمان و مكان، از لذت جنسى بهره گيرند، (جز آنچه در قانون شرع ممنوع شده است) .