قرائت غنائي قرآن

تغنّي به قرآن

(قرائت غنائي قرآن)

(تلاوت قرآن با آهنگ و آواز و صوت نيکو)

تغني از ريشه غنا و به معناى نيکوگردانيدن صوت است. پيامبر اکرم (ص) فرمودند: قرآن را با آهنگ و آواز عرب بخوانيد و از آهنگ فاسقان و يهود و نصارا دورى کنيد! پس از من مردمانى مي‌آيند که قرآن را در گلو مي‌چرخانند؛ مانند خوانندگى و نوحه‌خوانى و خواندن کشيشان، که از گلوى آن‌ها نمي‌گذرد. دل‌هايشان وارونه است، و هر کس از آن‌ها خوشش آيد نيز دلش وارونه است.

فقها درباره جواز يا حرمت تغنى به قرآن اختلاف‌نظر دارند؛ اين اختلاف ناشى از نوع نگرش آن‌ها به معناى لغوى غنا است.

برخى معتقدند اکثر روايات مربوط به حرمت غنا، به مجالس غنا و لهو و لعب نظر دارد؛ از اين رو، بايد ميان صداى نيکو در تلاوت قرآن که زيور، زينت و زيبايى است، و آن‌چه در مجالس لهو و لعب مي‌گذرد، تفاوت باشد.