responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی    الجزء : 1  صفحة : 3671

قرائت ابن كثير قاري

قرائت ابن كثير قاري

(ويژگى‌ها، اصول و روش قرائت ابن‌کثير، از قاريان هفتگانه)

يکى از قرائات سبع، قرائت ابومعبد عبدالله بن کثير مکى دارى معروف به ابن کثير (45 - 120 ق) است. وى در مكه به دنيا آمد و در عراق اقامت گزيد؛ سپس به مكه بازگشت و در همانجا وفات كرد. ابن‌کثير مردى فصيح و بليغ و باوقار بود و از صحابه رسول خدا (ص) عبدالله بن زبير و انس بن مالک را درک کرد و قرآن را بر ابوسائب مخزومى خواند و قرائت آن را فراگرفت.

برخى ديگر گفته‌اند ابن‌کثير قرائت را از مجاهد گرفته است و قرآن را بر درباس، غلام ابن‌عباس عرضه کرده بود.

شافعى قرائت ابن‌کثير را نقل کرده و آن را ستوده است و عده‌اى از دانشمندان، او را توثيق کرده‌اند. ابن‌نديم، ابن‌کثير را از قرّاى طبقه دوم شمرده است.

دو ويژگى مهم قرائت ابن‌کثير:

1. ذکر «بسمله» بين هر دو سوره؛ به جز ميان سوره انفال و توبه؛

2. تلاوت به قصر در مدّ منفصل و توسط در مدّ متصل.

اصول قرائت ابن‌کثير مکي:

1. همزه: در کلماتى که دو همزه قطع جمع شوند، همزه دوم را به تسهيل (بينابين) قرائت کرده است.

2. صله ميم جمع: در کلمه «هُِم» (به ضم «ه» و نيز به کسر «ه») ضمير جمع مذکر غايب، همواره «و» صله مى‌افزايد و «هُمُو» و «هِمُو» ادا مى‌کند؛ اما در وقف، همانند ديگر قاريان به سکون ميم وقف مى‌کند.

3. صله «‌ه» ضمير: ضمير «ه » (اليه و منه) را صله واوى يا يايى مى‌دهد و «اليهى و منهو» ادا مى‌کند؛ مگر آن که پس از ضمير مذکور حرف ساکنى قرار گيرد؛ مثل: يعلمه الله.

4. مد: مدّ منفصل را به قصر و مدّ متصل را به توسط قرائت مى‌کند.

5. «ي»‌هاى اضافه: کلمه «انّى و انّنى» را مانند نافع و ابوعمر هرگاه پيش از همزه قطع يا وصل قرار گيرد، به فتح «ي» قرائت کرده است. مورد((إِنِّى إِلَهٌ))(انبياء// 29) از اين قاعده مستثنا است.

6. «ي»هاى زائد: همه «ي»‌هاى اضافى (مورد اختلاف قاريان) را به اثبات «ى» وقفاً و وصلاً قرائت کرده است.

شيوه ابن‌کثير مکى را نيکو؛ اما پرطنين، درشت و توأم با پذيرش و روشنى وصف کرده‌اند.


[1]حجتي ، محمد باقر ، 1311 -;پژوهشى درتاريخ قرآن كريم;صفحه (316-317)
[2]دمياطي ، احمد بن محمد ، - 1117ق.;اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر;صفحه (17-20)
[3]قمحاوي،محمدصادق;البحث والاستقراءفى تراجم القراء;صفحه 80
[4]لساني،محمدعلي;قراءسبعه وبررسى قراءات ايشان(پايان نامه);صفحه 162و(142-143)
[5]داني ، عثمان بن سعيد ، 371 - 444ق.;التيسيرفى القراءات السبع;صفحه 4
[6]جمعي از محققان;علوم القرآن عندالمفسرين;جلد2;صفحه 102و(39-40)
[7]قسطلاني ، احمد بن محمد ، 851 - 923ق.;لطائف الاشارات لفنون القراءات;صفحه 94
[8]صالح ، صبحي ، 1926 -;مباحث فى علوم القرآن;صفحه (248-249)
[9]طالقاني ، عبد الوهاب ، 1309 -;علوم قرآن وفهرست منابع;صفحه 256
[10]زرقاني ، محمد عبد العظيم ، 1948- م.;مناهل العرفان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 454
[11]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 252
[12]جلالي نائيني ، محمد رضا ، 1291 - 1389.;تاريخ جمع قرآن;صفحه 340
[13]ابن جزري ، محمد بن محمد ، 751 - 833ق.;النشرفى القراءات العشر;جلد1;صفحه 115
[14]عمر ، احمد مختار;معجم القراءات القرآنية;جلد1;صفحه 83و79
[15]ابو زرعه ، عبد الرحمان بن محمد ، - 410ق;حجة القراءات;صفحه 52
[16]محيسن ،محمدسالم;المغنى فى توجيه قراءات العشرالمتواترة;جلد1;صفحه 21
[17]ابو شامه ، عبد الرحمان بن اسماعيل ، 595 - 665ق;المرشدالوجيزالى علوم تتعلق بالكتاب العزيز;صفحه (146-167)
[18]فاضل لنكراني ، محمد ، 1309 -1386.;مدخل التفسير;صفحه 141
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی    الجزء : 1  صفحة : 3671
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست