عطف بر لفظ

عطف بر لفظ

(عطف يک کلمه بر لفظِ معطوفٌ‌عليه)

«عطف بر لفظ» در مقابل «عطف برمحل» و«عطف توهم» يکى از اقسام سه‌گانه عطف به اعتبار معطوف، و عطفى است که در آن مى‌توان معطوف را به‌جاى معطوفٌ‌عليه نشاند؛ يعنى معطوف را بدون واسطه، معمول براى عامل معطوفٌ‌عليه قرار داد؛ مانند:((وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ)… )((توبه// 3) . در اين آيه «رسوله» عطف بر «الله» و از نوع عطف بر لفظ است. )

سيوطى اين گونه عطف را عطف اصلى و طبق قاعده مى‌داند.

نيز ر.ک: عطف بر محل؛ عطف توهم.