طيّب (قرآن)

طيّب (قرآن)

(يکى از اوصاف قرآن کريم)

«طيّب» در لغت به معناى پاکيزه، دلپذير و خوشايند است. راغب مى‌گويد: «طيّب آن است که حواس و نفس از آن لذّت مى‌برد».

کلمه «طيّب» در آيه 24 سوره حج را از اسامى و صفات قرآن برشمرده‌اند: (وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ)(«و به سوى سخنان پاکيزه هدايت مى‌شوند». )

قرآن را از آن رو «طيب» ناميده‌اند که از هر عيب و نقصانى پاک و منزه است و هر کس آن را بشنود يا بخواند، از آن لذّت مى‌برد.