ضمير متصل

ضمير متصل

(ضمير همراه و متصل به اسم يا فعل يا حرف)

ضمير به اعتبارى يا متصل است يا منفصل. ضمير متصل آن است که همراه اسم، فعل يا حرف مى‌آيد و مستقل نيست؛ مانند ضمير «ک» در((مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى) ؛ «پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است» (ضحي// 3) . در اين آيه «ک» در «ودّعک» و «ربّک» ضمير متصل است. )

تا زمانى که آوردن ضمير متصل ممکن باشد، ضمير منفصل به کار نمى‌بريم. آوردن ضمير متصل در دو مورد ممکن نيست:

1. ابتداى جمله؛ مانند:((إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ))(حمد// 5) ؛

2. پس از إلاّ؛ مانند: (وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ) (اسراء// 23) .