اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 33
آيات الله (قرآن)
آيات الله (قرآن)
(يکى از نامها و صفات قرآن کريم)
يکى از نامها و صفات قرآن که در خود
قرآن آمده، آيات است که به سه صورت يافت مىشود:
1. در برخى موارد آيات به
الله اضافه شده است؛ مانند:((وَكَيْفَ
تَكْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللّهِ...) ؛ )و چگونه كفر مىورزيد
با اينكه آيات خدا بر شما خوانده مىشود. (آل عمران// 101) ؛
2. گاهى آيات به کلمه بيّنات
متصف شده است؛ مانند:((وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ
إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ) ؛ )و همانا بر تو آياتى روشن فرو فرستاديم
(بقره//99) ؛
3. در پارهاى ديگر، آيات با کلمه
مبيّنات وصف شده است؛ مانند:(وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ آيَاتٍ مُّبَيِّنَاتٍ...) ؛ و قطعا به
سوى شما آياتى روشنگر فرود آوردهايم (نور// 34) .
فخر رازى درباره علت نامگذارى قرآن،
به آياتالله، آيات بينات و آيات مبينات سه وجه
ذکر کرده است:
1. آيه، به معناى راهنما و دلالتکننده
است. وقتى اجزاى قرآن به دليل فصاحت و بلاغت بر درستى ادعاى نبوت دلالت دارد، همه قرآن
مىتواند آيه باشد.
2. برخى از آيات قرآن از اخبار غيبى سخن
رانده، امور غيبى را ثابت مىکنند؛ پس قرآن آيات و نشانه و معجزه است.
3. قرآن دربردارنده دلايل توحيد، نبوت
و شريعت است؛ پس قرآن از اين نظر آيه و نشانه است.
و نيز مىتوان چنين گفت که تمام پديدههاى
جهان آفرينش، آيات و نشانههاى علم و قدرت خدا هستند. قرآن هم از آن جهت که بالاترين
نشانه علم و قدرت خداوند و معجزه است و هيچکس نمىتواند نظير آن را بياورد،
آياتالله ناميده شده است، و چون اين آيات، روشن و روشنى بخشند، به آيات
بينات و مبينات وصف شدهاند که حق و باطل، هدايت و گمراهى را آشکارا براى مردم بيان
مىکنند.
نيز ر.ک: آيات.
[1]فخر رازي ، محمد بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد3;صفحه
199
[2]همان;جلد23;صفحه 222
[3]همان;جلد24;صفحه 19
[4]طبرسي ، فضل بن حسن ، 468 - 548ق;مجمع
البيان فى تفسيرالقرآن;جلد1;صفحه 168
[5]مصباح ، محمد تقي ، 1313 -;قرآن شناسى;جلد1;صفحه
33
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 33