صفت انفتاح

صفت انفتاح

(دور شدن سطح زبان از سقف دهان؛ يکى از صفات اصلى حروف)

«انفتاح» به معناى بازشدن و گسترده شدن است. در اصطلاح علم تجويد، جدا و دورشدن سطح زبان از سقف دهان و گسترش آن هنگام تلفظ حرف را «انفتاح» مي‌نامند.

صفت انفتاح از صفات اصلى يا متضاد حروف است که در مقابل اطباق قرار دارد.

زبان در حالت انفتاح، از کام بالا جدا مي‌شود و حروف به نازکى ادا مى‌شوند. حروف داراى اين حالت را حروف «منفتحه» مى‌نامند.

نيز ر.ک: حروف منفتحه.