اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 3153
سوره هشتاد و
ششم قرآن
سوره طارق
(سوره هشتاد
و ششم قرآن)
(هشتاد و ششمين
سوره قرآن)
«طارق» به معناى کوبنده و شکننده است. به ماه
يا ستاره درخشانى که شبانگاه ظلمت شب را مىشکند و مىشکافد و نورش را به زمين مىرساند
«طارق» مىگويند. در آيه نخست اين سوره به «طارق» قسم ياد شده و سوره نيز بهآن ناميده
شده است.
محور سخن در اين سوره، معاد است و خداوند با بيان
قدرت کامل خود، بر تحقق آن در آينده استدلال مىکند و مردم را به معاد انذار كرده،
و ضمنا به حقيقت آن روز اشاره مىكند و سوره را با تهديد كفار ختم مىنمايد. و نيز
با بيان اصل خلقت انسان، او را در جهت تربيت معنوى و روىآوردن به فطرت توحيدى سوق
مىدهد.
ويژگيهاى سوره طارق:
1. هفده آيه (تنها ابوجعفر يزيد بن قعقاع مخزومى
مدنى (م 130 ق) و از قرّاء عشره، آن را شانزده آيه دانسته است) 61 کلمه و 239، 245
يا 254 حرف دارد.
2. در ترتيب نزول، سى و ششمين، و در مصحف شريف
هشتاد و ششمين سوره است.
3. پس از سوره بلد و پيش از سوره قمر و پيش از
هجرت در مکه نازل شد و آيه مدنى ندارد.
4. از سورههاى مفصل و نخستين سوره از سورههاى
سيزدهگانه نوع اوساط آن است.
[1]هاشم زاده هريسي
، هاشم ، 1317 -;شناخت سوره هاى قرآن;صفحه 529
[2]مكارم شيرازي
، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد26;صفحه 355
[3]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 193
[4]جمعي از محققان;علوم
القرآن عندالمفسرين;جلد1;صفحه 315
[5]طباطبايي ، محمد
حسين ، 1281 - 1360;الميزان في تفسير القرآن;جلد20;صفحه 258
[6]فيروز آبادي
، محمد بن يعقوب ، 729 - 817ق;بصائرذوى التمييزفى لطائف الكتاب العزيز;جلد1;صفحه
512
[7]راميار ، محمود
، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه 589
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 3153