اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2996
سوره عرف
سوره مرسلات
(سوره عرف)
(هفتاد و هفتمين سوره قرآن)
«مرسلات» جمع «مرسل» به معناى فرستادهشدگان است. منظور از مرسلات که خداوند
در نخستين آيه اين سوره به آنها قسم ياد کرده، يا فرشتگان ابلاغ وحى الهى به پيامبران
است يا تندبادهايى که فرستاده مىشود. چون اين سوره با کلمه «و المرسلات» آغاز شده،
سوره «مرسلات» نام گرفته است.
اين سوره يوم الفصل كه همان روز
قيامت است را خاطر نشان ساخته، خبر از وقوع آن را تاكيد مىكند، و اين تاكيد خود را
با تهديد شديدى به منكرين آن و انذار و تبشير به ديگران توأم نموده، جانب تهديد را
بيش از ساير مطالب تاكيد مىكند، براى اين كه ده مرتبه مىفرمايد: وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ
لِلْمُكَذِّبِينَ؛ واى در آن روز بر تكذيبگران. اين سوره به شهادت سياق آياتش
در مكه نازل شده است.
ويژگيهاى سوره مرسلات:
1. در سال دوم بعثت در مکه در غارى در «منا» نازل شد؛ بنابراين مکّى است؛
بهجز آيه 48 که مدنى است.
2. پنجاه آيه، 181 کلمه و 816 يا 841 حرف دارد.
3. در ترتيب نزول، سى و سومين و در کتاب خدا هفتاد و هفتمين سوره است.
4. پس از سوره هُمَزه و پيش از سوره ق نازل شد.
5. از نظر کمّيت، از سورههاى مفصّل و از نوع طوال آن و شامل بخشى از يک
حزب قرآن است.
6. دوازدهمين سورهاى است که با سوگند آغاز ميشود.
7. نسخى در آن نيست.
مهمترين مطالب سوره:
1. سوگند به پديدههاى مادى و معنوى جهان آفرينش؛
2. تأکيد بر وقوع قيامت و بيان نشانههاى آن؛
3. هلاکت و بدبختى مجرمان و گناهکاران به عنوان سنتى الهي؛
4. اشاره به خلقت اوليه انسان؛
5. ترسيم سرنوشت مجرمان و پرهيزکاران.
[1]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد20;صفحه 144
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 193
[3]فيروز آبادي ، محمد بن يعقوب ، 729 -
817ق;بصائرذوى التمييزفى لطائف الكتاب العزيز;صفحه 495
[4]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد25;صفحه
391
[5]جمعي از محققان;علوم القرآن عندالمفسرين;جلد1;صفحه
315
[6]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
589
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2996