آيه 115 مؤمنون

آيه بعث

(آيه 115 مؤمنون)

(آيه 115 سوره مؤمنون، در باره هدفدار بودن خلقت انسان)

آيه 115 سوره مؤمنون را آيه عبث و نيز آيه بعث مى‌گويند. وجه نامگذارى آن، به کار رفتن کلمه عبث و دلالت اين آيه بر بعث و قيامت است:((أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ) ؛ )آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‌شويد .

آيه شريفه براين دلالت دارد که افعال الهى معلل به غرض است؛ يعنى افعال الهى از روى حکمت و مصلحتى صورت مى‌گيرد که به بندگان بازمى‌گردد؛ زيرا خداوند سبحان غنى بالذات است؛ به اين ترتيب که يکى از افعال الهي، خلقت اين عالم است، و اگر بدون غرض بود، عبث و لغو پيش مى‌آمد؛ و صدور قبيح از حق تعالى محال است.

آيه شريفه بر قيامت و معاد نيز دلالت دارد؛ زيرا اگر معاد و بعثى در کار نباشد، زندگى دنيا عبث و بيهوده خواهد بود؛ چون زندگى اين جهان با تمام مشکلاتش و با اين همه تشکيلات و مقدماتى که خدا براى آن چيده است، اگر صرفاً براى همين چند روز باشد، پوچ و بى‌معنا خواهد بود.

اين آيه شريفه همچنين بر عدل الهى و تنزيه خداوند از فعل قبيح دلالت دارد.