روش تحقيق علوم قرآن

روش تحقيق علوم قرآن

(شيوه‌هاى رسيدن به حقايق ومعارف علوم قرآن)

به مجموعه اسلوب‌ها و راه‌هايى که به‌کارگرفتن آن‌ها کار تحقيق را آسان و رسيدن به حقيقت را ميسر مى‌سازد «روش تحقيق» مى‌گويند.

مشخص‌کننده روش تحقيق در هر علمى موضوع آن است. اگر موضوع علم پديده‌اى حسى باشد، خواه ناخواه روش تحقيق در دستيابى به حالات و عوارض آن پديده نيز بايد روش حسى باشد، و اگر موضوع آن، پديده‌اى باشد که از راه‌هاى عقلى و انتزاع‌هاى دقيق عقل به دست مى‌آيد، ناچار روش تحقيق آن هم روش عقلى است.

چون موضوع در علوم قرآنى، «قرآن» است و قرآن خود از راه نقل به ما رسيده و با مشاهده حسى (سمعي) دريافت شده است، روش تحقيق درباره حالات آن نيز روش مشاهده حسى غيرمستقيم يا مستقيم است؛ مثلاً در علم مربوط به تعداد کلمات، حروف، آيات و سوره‌ها، روش تحقيق روش مشاهده مستقيم و بر اساس شمارش است. در ديگر علوم قرآنى نيز بيش‌تر از روش مشاهده غيرمستقيم و احاديث و روايات بهره مي‌جويند.