ركوعات

ركوعات

(تقسيم قرآن به دسته‌هايى از آيات با اتحاد مضمون)

از جمله تقسيم‌هاى شکلى قرآن، تقسيم آن به رکوعات است. منظور از رکوع، گروهى از آيات است که در يک موضوع آمده و اتحاد مضمونى دارند. به خلاف جزءها و حزب‌ها که به طور مساوى تقسيم شده‌اند، شمار آيات مندرج در هر رکوع، متفاوت است.

علت انتخاب نام «رکوع» اين است که اهل سنت در نمازهاى شبانه‌روزى پس از خواندن سوره حمد در رکعت اول و دوم به خواندن سوره‌هاى ديگر يا دست‌کم چند آيه اکتفا مى‌کنند. آنان ابتدا چند آيه‌اى را که يک عنوان و موضوع را تشکيل مى‌داد براى قرائت در نماز جدا کردند و چون پس از قرائت آن بخش، نمازگزار به رکوع مى‌رود، نام هر بخش را رکوع گذاشتند. عدد رکوع‌هاى قرآن طبق مشهور 540 رکوع است.

برخى گفته‌اند تقسيم‌بندى رکوعات، مبتنى بر احکام فقهى اهل‌سنت است؛ زيرا آنان برخلاف شيعيان خواندن بخشى از سوره را به جاى سوره کامل در نماز جايز مى‌دانند و پس از خواندن آن بخش، نمازگزار به رکوع مى‌رود.

علامت رکوع در برخى قرآن‌ها حرف «ع» است که روى آخرين کلمه آيه قرار مى‌گيرد.