رسم الخط مصحف عثماني

رسم عثماني

(رسم الخط مصحف عثماني)

(روش کتابت قرآن در زمان عثمان)

روش نگارش قرآن در زمان عثمان را «رسم عثمانى» يا «رسم المصاحف» گويند.

مصاحفى که با اين رسم‌الخط نوشته شدند شهرت و اعتبارى فراوان دارند و در گذشته و حال پايه و اساس کتابت قرآن به شمار مى‌آيند.

از مشخصات اين رسم‌الخط نداشتن نقطه، اعراب، تشديد و… است. فقدان نقطه و اعراب عاملى مى‌شد که آيه‌اى به قرائت‌هاى مختلف خوانده شود، و اگر نص قرآن با حفظ و قرائت به صورت متواتر ضبط نمى‌شد، امروزه قرائت صحيح بسيارى از کلمات دست نيافتنى بود.

با اين همه، اين رسم‌الخط طرفداران فراوانى يافته است؛ تا آن‌جا که عده‌اى آن را توقيفى، مستند به رسول خدا (ص) ، غيرقابل جايگزين، و کاستى‌هاى آن را از اسرار مى‌دانند. در مقابل، گروهى با مردود شمردن تقدس هر رسم‌الخطى به آن با ديده انتقاد نگريسته‌اند.

اختلاف اين رسم‌الخط با رسم الخط متداول، در قالب شش قاعده بيان شده است که عبارتند از: حذف؛ زيادت؛ تبديل؛ اتصال؛ انفصال؛ نوشتن کلماتى با دو قرائت به يک شکل.

نيز ر.ک: قواعد رسم قرآن.