راويان قرائت عبدالله بن‌كثير قاري

راويان قرائت عبدالله بن‌كثير قاري

(اسامى و شرح‌حال راويان قرائت ابن‌کثير)

درباره راويان قرائت ابن‌کثير چند تن را نام مى‌برند؛ از قبيل: بزّى، قُنبُل، اسماعيل بن عبدالله قسطنطنين و مولى عاص بن هشام.

از ميان اين عده، بزّى و قُنبُل که قرائت ابن‌کثير را با واسطه‌هايى از اصحاب او نقل کرده‌اند شهرت بيشترى دارند.

احمد بن محمد بن عبدالله بن قاسم بن نافع بن ابى‌بزّه (170 - 250ق) معروف به بشار بزى، مؤذن مسجد‌الحرام بود، اصل و نسب وى ايرانى و از مردم همدان است. او به دست سائب بن ابى‌سائب مخزومى اسلام آورده و قرآن را بر گروهى از قاريان همانند: ابوالحسن احمد بن محمد بن علقمه معروف به قواس، ابى‌اخريط و عبدالله بن زياد قرائت کرده است.

ابوالقاسم عکرم نيز از استادان بزّى در قرائت به شمار مى‌رود.

ابوحاتم، حديث بزى را ضعيف دانسته است؛ ولى مرحوم زنجانى درباره او مى‌نويسد: بزّى پيشوا و استاد قرائت و در عين حال ثقه و مورد اعتماد است؛ در حالى که در رجال حديث شيعى نامى از بزّى ديده نشده است.

اما قُنبُل؛ محمد بن عبدالرحمان بن خالد بن محمد، ابو‌عمرو مخزومى مکى (195 - 291 ق) ملقب و معروف به قُنبُل، قرائت را از احمد بن محمد بن عون نبال اخذ کرده است.

درباره قُنبُل مى‌نويسند: رياست قاريان و استادى در قرائت در حجاز به‌او منتهى مى‌شد و نيز وى را پيشوايى دقيق در امر قرائت معرفى کرده‌اند. او چنان شهرتى يافت که از تمام جهان اسلام آن روز براى اخذ قرائت به وى روى مى‌آوردند.

قُنبُل در اواخر عمر، متصدى نظم شهر (شهربانى) شد. اين سِمَت نوعى دگرگونى در رفتار او پديد آورد؛ در نتيجه، هفت سال پيش از مرگش شغل تدريس قرائت را رها کرد.

نيز ر.ک: قرائت ابن‌کثير.