خطاب واحد به لفظ تثنيه

خطاب مفرد به لفظ تثنيه

(خطاب واحد به لفظ تثنيه)

(خطاب کردن شيء واحد به لفظ تثنيه)

در قرآن مواردى هست که لفظ خطاب، تثنيه است و از آن اراده مفرد شده است؛ مانند:((أَلْقِيَا فِى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ))(ق//24) .

خطاب آيه به مالک و خازن جهنم است که يک فرد است؛ اما «ألْقِيَا» تثنيه آمده است؛ بنابراين، ترجمه آيه مى‌شود: «هر کفرپيشه ستيزه‌جويى را به جهنم بيفکن!»

برخى گفته‌اند خطاب به خازنان جهنم و زبانيه است، که در اين صورت «خطاب جمع به لفظ تثنيه» خواهد بود.

نيز ر.ک: خطاب جمع به لفظ تثنيه.