اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2158
حكم (قرآن)
حكم (قرآن)
(يکى از اوصاف قرآن)
در آيهاى از قرآن «حکم» بر قرآن اطلاق شده است:(وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا)((رعد// 37) . )
دو معناى متفاوت براى «حکم» در لغت ذکر شده است:
1. به معناى دستورالعمل قطعى با قضاوت مخصوص در امور مورد اختلاف؛
2. به معناى حکمت.
بنا بر معناى اول، قرآن مجيد از اين جهت که شامل احکام الزامى است و در
امور اختلافى ميان مردم قضاوت مىکند، حکم ناميده شده است.
و بنا بر معناى دوم، قرآن به دليل دربرداشتن معارف الهى، برآن «حکم» اطلاق
شده است. امينالاسلام طبرسى مىنويسد: «قرآن را از آن رو «حکم» گفتهاندکه در آن،
احکام الهى وحلال و حرام بيان شده است».
[1]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
13
[2]جلالي نائيني ، محمد رضا ، 1291 -
1389.;تاريخ جمع قرآن;صفحه 7
[3]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد11;صفحه 373
[4]مصباح ، محمد تقي ، 1313 -;قرآن شناسى;جلد1;صفحه
41
[5]قرآن درآئينه انديشه ها;صفحه 244
[6]طبرسي ، فضل بن حسن ، 468 - 548ق;مجمع
البيان فى تفسيرالقرآن;جلد6;صفحه 46
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2158