حُسن ابتدا

حُسن ابتدا

(آغاز کلام با الفاظ زيبا و معانى محکم و متقن)

«حُسن ابتدا» يا « برائت مطلع » آن است که گوينده، کلام خود را با کلماتى روان و به دور از پيچيدگى و در عين حال با حکمت و اتقان آغاز کند؛ به‌گونه‌اى که در شنونده اثرگذار باشد و مقبول افتد. در غير اين صورت، شنونده از آن اعراض مى‌کند؛ گرچه بقيه کلام در نهايت زيبايى باشد.

حسن ابتدا از انواع اسلوب بديعى قرآن است و بهترين نمونه از آن، فواتح سوره‌هاى قرآن‌کريم و نيز سوره حمد و پنج آيه اول سوره علق است.

ابتداي تام و ابتداي کافي را از مصاديق حسن ابتدا شمرده‌اند.