جناس متوّج

جناس مُذَيَّل

(جناس متوّج)

(جناس بين يک لفظ و لفظ داراى حروف بيشتر در اول يا آخر)

«جناس مُذَيّل» که به آن «جناس مُتَوَّج» نيز مى‌گويند، از افراد جناس ناقص و به‌اين معنا است که يکى از دو کلمه (ارکان جناس) از ديگرى چند حرف بيشتر داشته، و افزايش حروف تنها در اول و يا آخر کلمه باشد؛ به خلاف جناس ناقص که افزايش حروف آن گاهى در اول، گاهى در وسط و گاهى در آخر کلام است؛ مانند:

1.((وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ))(طه// 97) ؛

2.((وَلَكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ))(قصص// 45) ؛

3.((مَنْ آمَنَ بِهِ))(اعراف// 86) ؛

4.((إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ))(عاديات// 11) ؛

5.((مُّذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَلِكَ))(نساء// 143) .