تنزيل

تنزيل

(يکى از اوصاف قرآن)

از اسامى و صفات قرآن‌کريم «تنزيل» است:

(وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ)(«و آن (قرآن) فروفرستاده پروردگار جهانيان است» (شعراء// 192) . اين اسم در آيات 2 و 42 سوره فصلت، 80 سوره واقعه و 43 سوره الحاقه نيز آمده است. )

«تنزيل» مصدر از «نزّل، ينزّل» و به معناى فروفرستادن و در آيات فوق به معناى اسم مفعول است؛ يعنى فروفرستاده شده از نزد خداى تعالى.

قرآن به اين سبب «تنزيل» ناميده شده که آيات آن از طريق وحى به تدريج بر رسول خدا (ص) نازل شده است؛ چون کلمه «تنزيل» غالباً از نزول تدريجى قرآن حکايت مى‌کند و کلمه «انزال» در بيشتر موارد، نشانه نزول دفعى قرآن است. بعضى گفته‌اند: «تنزيل» از ماده «نزول» به معناى فرود آمدن است و هيئت تفعيل، بر کثرت دلالت دارد. کثرت نزول قرآن يا به‌لحاظ تعدد آيات و يا به‌لحاظ کثرت مراتب نزول است که اين وجه با موارد استعمال سازگارتر است. ولى بايد توجه داشت که تکثير هر چيزى بر حسب خودش، و تکثير در ماده تنزيل نيز مستلزم تدريجى بودن نزول است.