اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1900
تنزّل دوم
تنزّل دوم
(دومين نزول از سلسله طولى تنزّلات قرآن)
منظور از تنزل دوم - از نظر قائلان به
نزولهاى سهگانه - نزول قرآن در مکانى به نام «بيت العزّه» در آسمان
دنيا است.
براى اثبات اينگونه تنزل، به آياتى چون((إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ))(قدر// 1) ؛(إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِى لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ)(دخان// 3) و(شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ)((بقره// 185) استناد شده است. )
اين آيات بر اين دلالت مىکنند که قرآن در يک شب ـ که از آن به شب مبارک
و ليلة القدر تعبير شده ـ نازل شده و از ظاهر کلام برمىآيد که همه قرآن نازل شده است،
نه صرفاً پارهاى از آن.
از سوى ديگر، نزول تدريجى قرآن نيز مسلّم و پذيرفته شده است؛ در نتيجه،
بايد گفت قرآنکريم در سه آيه مذکور، از نوع خاصى از نزول قرآن (غير از نزول تدريجى)
خبر داده است؛ اما اين که اين مرحله از نزول قرآن، نزول در «بيت العزه» باشد، روايات
صحيح بسيارى درباره آن وارد شده است.
مشابه اين عقيده، عقيده گروهى از دانشمندان شيعى به نزول دفعى قرآن بر
«بيتالمعمور» است که روايات متعددى نيز از اهلبيت (ع) درباره آن وارد شده است.
نيز ر.ک: تنزلات قرآن؛ نزول قرآن؛ بيت العِزَّه.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 130
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 228
[3]زرقاني ، محمد عبد العظيم ، 1948- م.;مناهل
العرفان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 45
[4]صالح ، صبحي ، 1926 -;مباحث فى علوم القرآن;صفحه
50
[5]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
185
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1900