اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1783
تفسير خوارج
تفسير خوارج
(تفسير بر اساس
عقايد فرقه خوارج)
کلمه خوارج
جمع و از ريشه خروج به معناى بيرون شدن، قيام کردن، سرکشى و طغيان،
و از نظر اصطلاح تاريخى نام فرقهاى باطل است که بر امام على (ع) شوريدند و از فرمان
حضرت سرپيچى کردند. وجه تسميه آنها به اين نام همين امر است.
خوارج اعتقادات
خاصى دارند؛ از آن جمله:
1. نفى لزوم
امامت؛
2. اعتقاد به
کفر کسى که گناهان کبيره انجام ميدهد؛
3. وجوب بدون
قيد و شرط امر به معروف و نهى از منکر.
خوارج مردمانى
متعصب، تنگنظر، کوتهبين، مقدسنما، خشن، مستبد، عجول و شتابزده بودند. اينان تحت
تأثير اين خصلتهاى ناپسند و با پيشداوريهاى فرقهاى قرآن را تفسير کردهاند؛ مثلاً
چون به نفى حکومت و امامت معتقد بودند، آيه(إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ)((انعام
// 57) را بر اساس رأى شخصى خود چنين تفسير کردند که )حکومت مختص خداوند است.
و همچنين مرتکب
گناهانکبيره را کافر ميدانند. درباره آيه 97 سوره آلعمران گفتهاند: تارک
حج کافر است و در باره آيه 87 سوره يوسف نيز گفتهاند: فاسق که از رحمت
خدا مأيوس است، کافر است.
جمود خوارج و
اکتفا به ظواهر آيات قرآنکريم به حدى بود که به احاديث نبوى که برخى از آنان ناسخ
يا مخصص برخى عمومات قرآنى هستند، التفاتى نداشتند و مبناى کار خويش را حديثى از پيامبر
(ص) معرفى ميکردند که پيامبر (ص) امر کردهاند روايات ايشان به قرآن عرضه و آنچه
با قرآن مغايرت دارد کنار گذاشته شود.
نيز ر.ک: تفاسير
خوارج؛ مفسران خوارج.
[1]جلاليان،حبيب
الله;تاريخ تفسيرقرآن كريم;صفحه (210-227)
[2]گلدتسيهر ، ايگناتس
، 1850 - 1921م.;مذاهب التفسيرالاسلامى;صفحه 287
[3]ذهبي ، محمد
حسين،-1977م.;التفسيروالمفسرون;صفحه (324-364)
[4]ايازي ، محمد
علي ، 1333 -;المفسرون حياتهم ومنهجهم;صفحه (350-351)
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1783