اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1412
تذكير مؤنث
تذكير مؤنث
(استعمال لفظ
مذکّر براى مؤنّث؛ از مجازهاى لغوي)
آوردن لفظ مذکر
براى مؤنث از مجازهاى لغوى است؛ مانند:
1.((... فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ...))(بقره// 275) . با اين که «موعظة» مؤنث است، «جاء» بنابر تأويل «موعظة»
به «وعظ» مذکر آمده است.
2.(... وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا...)((ق// 11) . در اين آيه، با اين که بلدة مؤنث است،
«ميتاً» مذکر آمده است؛ درحالى که بايد «ميتة» آورده شود. )
3.((فَلَمَّا
رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَذَا رَبِّي...))(انعام// 78) . در واقع به منظور تطبيق با «شمس»
که مؤنث است بايد «هذا» به صورت مؤنث مىآمد؛ ولى مذکر آمده است.
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد3;صفحه 359
[2]كمالي دزفولي
، علي ، 1292 -;قرآن ثقل اكبر;صفحه 313
[3]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 133
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1412