تخفيف اسقاط

اسقاط همزه

(تخفيف اسقاط)

(عدم تلفظ يکى از دو همزه؛ از گونه‌هاى تخفيف همزه)

«تخفيف اسقاط» از گونه‌هاى تخفيف همزه است؛ يعنى اگر دو همزه در دو کلمه کنار هم قرار گيرند و همزه اول، حرف آخر کلمه اول و همزه دوم، حرف اول از کلمه دوم باشد، اگر حرکت دو همزه يکى باشد، همزه دوم، ياى ساکن تلقى و از تلفظ حذف مى‌شود؛ مانند:((هؤلاء إن کنتم))که خوانده مى‌شود: «هولاء ين کنتم». البته برخى در اين صورت، همزه دوم را به طور کلى حذف کرده‌اند.

و اگر حرکت هر دو همزه، فتحه باشد، برخى از صاحبنظران، همزه دوم را به مدّ تبديل کرده‌اند؛ مانند:((جاء أجلهم))که خوانده‌اند: «جاء آجلهم».

و اگر هر دو همزه دارى حرکت ضمه باشند (مثل «اولياء اولئک») برخى همزه دوم را به واو مضمومه تبديل کرده‌ و خوانده‌اند: «اولياء وُلئک»، البته در هر سه مورد برخى همزه را نيز حذف کرده‌اند. در همزه محذوف که آيا همزه اول است يا دوم، اختلاف وجود دارد.

فايده اين اختلاف اين است که اگر همزه اولى ساقط شده باشد، مد حاصل، مد منفصل، و اگر همزه دومى ساقط شود، مد حاصل، متصل خواهد بود.