اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1165
الفاظ مفسر قرآن
كلمات مفسَّر قرآن
(الفاظ مفسر قرآن)
(کلماتى از قرآن، بىنياز از توضيح و
تفسير)
«مفسَّر» از ريشه «فسر» به معناى مکشوف است؛ اما در اصطلاح به کلماتى گفته
مىشود که به توضيح و تفسير نياز ندارند؛ زيرا به خودى خود معلومند و احتمال تفسير
و تأويل درآنها راه ندارد.
کلمات مفسَّر دو گونهاند:
1. کلماتى که در افاده معناى خود به ضميمه شدن قول يا فعلى نياز ندارند
و به آنها «مفسَّر بذاته» گفته مىشود؛ مانند:(ان الله بکل شىء عليم)(که دلالت آن
بر احاطه علم خدا بر همه چيز، واضح است؛ )
2. کلماتى که روشنى مفهوم آنها مرهون ضميمه شدن قول يا فعلى است؛ مانند:
«بقره» در((إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ
تَذْبَحُواْ بَقَرَةً))(بقره// 67) که به ضميمه
آيه((إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء)… )((بقره//
69) واضح شده است. کلمات مفسَّر از نظر قوت دلالت، پس از کلمات محکم، و مقدم بر کلمات
نص و ظاهرند. )
نيز ر.ک: کلمات واضحالدلاله قرآن.
[1]حفناوي ، محمد ابراهيم;دراسات فى القرآن
الكريم;صفحه (249-267)
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1165