اعجاز جدلى قرآن

اعجاز جدلى قرآن

(معجزه‌بودن قرآن از نظر شيوه جدلى آن)

«اعجاز جدلى» يکى از وجوه اعجاز محتوايى قرآن است. قرآن براى تبيين معارف خود، گاهى از راه جدل وارد شده، و در ارائه جدل به شيوه‌اى عمل مى‌کند که از توان افراد عادى بيرون است.

خداوند سبحان پيامبرش را به استفاده از جدل براى دعوت مردم امر مي‌کند:((ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِى هِيَ أَحْسَنُ...) ؛ )با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوه‌اى] كه نيكوتر است مجادله نماى (نحل// 125) .

قرآن کريم در جدل و استدلال براى محاجّه با مخالفان از ابزارهاى فراوان و مختلفى بهره برده است؛ مانند:

1. تحدي: خطاب قرآن به کفار قريش که اگر مى‌توانند ده سوره مانند قرآن بياورند و همچنين سخن حضرت ابراهيم (ع) با نمرود، مواردى از تحدى است.

2. محکوم‌کردن دشمن براساس کارهاى خود وى و اثبات اين که سخن او به ضرر او است نه به نفعش.

3. در آغاز، خود را با نظريه دشمن موافق جلوه‌دادن و سپس خلاف آن را ثابت کردن.

4. تلفيق جدل با استدلال؛ مانند مناظره ابراهيم (ع) با ستاره پرستان و….

نيز ر.ک: تحدى قرآن.