responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : احمد موعود انجيل المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر    الجزء : 1  صفحة : 127

«قرآن» باشد; زيرا در آيه ششم به طور كنايه نامى از قرآن برده و يادآور شده كه مسيحيان پس از شناسايى موعود انجيل، معجزه او را سحر خواندند.[1] گذشته از اين در آيه هفتم كسانى را كه به خدا افترا مى بندند، در حالى كه به اسـلام خوانده مى شوند، از ستمگرترين افراد خوانده است. افتـراى اين افـراد ايـن اسـت كه معجزه پيامبر اسلام (قرآن) و موعود انجيل را سحر مى خواندند، روى اين قراين مى توان گفت منظور از نورى كه كافران در خاموش كردن آن مى كوشند همان قرآن است.

ممكن است مقصود پيامبر باشد; زيرا آيه ششم آمدن پيامبرى را كه نام او احمد است محور بحث قرار داده و در آيه نهم نيز درباره بعثت او سخن مى گويد آن جا كه مى فرمايد: (هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى وَدِينِ الْحَقِّ).

چنان كه احتمال دارد مقصود از «نور» آيين اسلام باشد; زييرا چنان كه ملاحظه مى فرماييد موضوع بعثت پيامبر را با ارسال دين استوار (دين الحق) باز هم ذكر كرده است.

خلاصه در خلال اين آيات براى هر يك از معانى سه گانه، قرينه وجود دارد و نمى توان يكى را بر ديگرى ترجيح داد. در هر حال قرآن نور است، پيامبر نور است، ايمان واسلام نور است، چرا؟! زيرا هر يك از آنها، آثار برجسته نور حسى را به طرز جالب تر و ارزنده ترى دارا هستند.

چرا آنها را نور مى ناميم؟

اگر نور حسى پرورش دهنده جانداران و گياهان است، نور معنوى (قرآن، پيامبر، اسلام) نيز مربى دل و جان و موجب تكامل انسان است و آدمى در سايه اين


[1] (فَلَمّا جائَهُمْ بِالبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ).
اسم الکتاب : احمد موعود انجيل المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر    الجزء : 1  صفحة : 127
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست