است: (فَإِنَّهُمْ لا يُكَذِّبُونَكَ وَلكِنَّ الظّالِمينَ بِ آياتِ اللّهِ يَجْْحَدُون);[1] «آنان تو را تكذيب نمى كنند، بلكه ستمگران به آيات الهى انكار مىورزند»; زيرا اگر آنان در برابر خدا تسليم بودند، ديگر به پيامبر او اعتراض نمى كردند و با ديدن معجزات و دلايل كافى، بر سر دو راهى نمى ماندند، ولى چون خداوند متعال بالاتر از آن بود كه با او مخالفت ورزند، خواه ناخواه نسبت به وى، تظاهر به تسليم نموده و با فرستادگان وى به مخالفت برمى خاستند.