نظام موجود هر ورقى از اوراق هستى، هر اتمى از اتم هاى بى شمار، هر ذره اى از ذرات وجود انسان، هر سلولى از سلول هاى جانداران، هر ستاره اى از ستارگان آسمان ها، كه از سراسر وجود آنها نظام و ترتيب مى بارد، گواهى مى دهند كه آفريننده آنها از تمام خصوصيات وجودى آنها آگاه است و محال است كه جهان خروشان هستى بدون آفريدگار عالم و دانايى جامه هستى بر تن كند.

راهنمايى قرآن

قرآن مجيد اين برهان را با لطافت خاصى بيان كرده و مصنوع بودن انسان را گواه بر علم صانع آن مى داند و مى فرمايد:

(اَلا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ);[1]

«آيا او از اسرار درونى آنچه كه آفريده است، آگاه نيست؟ در حالى كه او از تمام دقايق و ظرايف هستى اطلاع دارد».

و در آيه ديگر بيان مى دارد كه ما از رگ گردن انسان به او نزديك تر هستيم:

(وَلَقَدْ خَلَقْنا الإِنْسانَ وَنَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسَهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِليهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد).[2]

«ما انسان را آفريديم و از اسرار و وسوسه هاى درون دل او آگاه هستيم و نسبت به او از رگ گردن نزديك تر مى باشيم».

دل من تا ز دوست سرشار است *** دائم از غيـر دوست بيـزار است

غـايب از ديـده و به دل حاضـر *** بـا چنيـن دلبـرى مرا كـار اسـت

امام هشتم، حضرت رضا (عليه السلام)اتقان آفرينش و نظام جهان را گواه بر علم