هركه بر آن سوار شد از امواج طوفان رست و هركه از آن تخلّف جست غرقه امواج گشت. چنانكه فرمود: «إِنّما مَثَلُ أَهل بيتي في أُمّتي كسفينةِ نوح مَنْ رَكِبَها نَجى وَمَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرق».[1]

با توجه به اين دلايل كه به صورت موجز بيان شد، عصمت اهل بيت امرى روشن و مبرهن است، و البته دلايل نقلى عصمت منحصر به آنچه گفته شد نيست.

اصل نودو سوم: امامان دوازده گانه

شناخت امام از دو راه امكان پذير است:

الف ـ پيامبر گرامى به فرمان خدا بر امامت فردى معين تصريح كند;

ب ـ امام پيشين بر امامت امام بعدى تصريح كند.

امامت پيشوايان دوازدهگانه شيعه از هر دو راه ثابت شده است. هم پيامبر طبق روايات بر امامت آنان تصريح كرده است، و هم هر يك از ائمه، امام بعد از خويش را معرفى نموده است.

در اين باره براى رعايت اختصار، تنها يك حديث را يادآور مى شويم:[2]

پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم) تنها به نصب على (عليه السلام) اكتفا نكرد، بلكه يادآور شد كه پس از وى امامان دوازده گانه اى خواهند آمد كه عزت دين و اسلام به واسطه آنها تحقق خواهد پذيرفت، چنانكه فرمود:«لا يزال الدّين منيعاً إلى إثني عشر خليفة» و به نقل ديگر فرمود: «لا يزال الإسلام عزيزاً إلى إثني عشر خليفة».