چنين نبوده است.

ما مى بينيم كه حضرت مسيح (عليه السلام) از خداوند بزرگ مائده آسمانى مى طلبد و روز نزول آن را روز عيد معرفى مى كند و مى فرمايد:

(رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لأَوَّلِنا وَآخِرنا وَآيَةً مِنكَ وَارْزُقْنا وَأَنْتَ خَيْرُ الرّازِقينَ).[1]

«پروردگارا! مائده اى از آسمان برما بفرست تا عيدى براى اوّل و آخر ما باشد و نشانه اى از تو. روزى بده، تو بهترين روزى دهندگان هستى».

آيا ارزش وجود پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم) كم تر از يك مائده آسمانى است كه حضرت مسيح(عليه السلام)روز نزول آن را عيد اعلام مى دارد، اگر عيد گرفتن آن روز به خاطر اين بود كه مائده، آيت الهى بود، آيا پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) بزرگ ترين آيت الهى نيست؟

قرآن مى فرمايد:

(وَرَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ).[2]

« آوازه تو را در جهان بلند كرديم».

آيا ترتيب مجالس جشن در روز ميلاد مسعود پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم) جز بالا بردن نام و نشان و آوازه او، نتيجه اى دارد. چرا ما در اين مورد از قرآن پيروى نكنيم، مگر قرآن براى ما اسوه و الگو نيست.