سرمايه ملت ما در اين نبرد حق و باطل، همان نيروى ايمان به خدا و نويدهاى قرآن بود. و آشنايى قهرمانان ما با آيات مربوط به استقامت در ميدان نبرد، و فيض شهادت در راه خدا، آن چنان روحيه ايثار و شهادت در آنان آفريد كه براى آن اشك شوق مى ريختند، و شب و روز براى نيل به آن، بيتابى مى كردند.

براى حفظ اين سرمايه بزرگ، بايد حضور قرآن را در تمام محافل، مجالس و نهادها تقويت كرد و نسل نوخاسته را كه در گذشته با وسايل گوناگون، از فراگيرى درست مفاهيم عالى قرآن محروم بود ـ در حدود امكانات و با رعايت استعدادها ـ آشنا ساخت. و براى گسترش آن از همه نوع ابزار كمك گرفت. اين جا است كه مسئوليت همه بسيار سنگين مى شود، كه اگر به آن عمل كنند، رستاخيزى بزرگ در آگاهى يك ملت از كتاب آسمانى، به وجود مى آيد.

نخست، وظيفه آموزش و پرورش، آن گاه آموزش عالى است كه نسل نوخاسته و انقلابى ما را به كليد فهم قرآن كه همان زبان عربى و قواعد رايج آن است، آشنا سازد. و بكوشد تا مفاد اصل شانزدهم از قانون اساسى[1] با دقت كامل اجرا گردد. در اين صورت است كه گامى مؤثر به سوى آشنايى نسل جوان با قرآن برداشته شده است.

اگر گام هاى بعدى نيز به دنبال آن برداشته شود، مى توان گفت: جوانان ما در مسير فراگيرى كتاب جاودان خود قرار گرفته و مفاهيم بلند آن، رفته رفته در روح و روان آنان خواهد نشست.

نهادهاى آموزشى كه از امكانات بيشترى برخوردار هستند، خوب است در بيان مسائل تاريخى، داستانى، علوم طبيعى و فضايى قرآن، از فيلم و