نام «كراميه» پيروان محمد بن كرام سيستانى، به حدوث صفات معتقد مى باشند و مى گويند كه ذات خدا در آغاز فاقد اين صفات بوده و بعداً حادث شده است.[1]

اگر از اين گروه بگذريم همه فلاسفه و متكلمان اسلامى، قدمت و ازليت صفات را پذيرفته اند.

ناگفته پيداست كه گروه هايى به نام كراميه و... همگى ساخته سياست هاى وقت عباسى بوده كه دانشمندان متفكر اسلامى را به اين نوع مباحث مشغول سازند تا آنان به راحتى بتوانند بر ملت اسلام حكم برانند و بسيارى از اين گروهها كه مخلوق سياست هاى زمان بوده اند منقرض شده و اثرى و نام و نشانى از آن ها جز در لا به لاى كتاب هاى كلامى و ملل و نحل، باقى نمانده است.

بى پايگى عقيده كراميه

اگر ذات خداوند از ازل فاقد اين صفات باشد، قطعاً يك چنين صفات ممكن و حادث خواهند بود و هر ممكنى به علتى نيازمند است. اكنون بايد ديد پديد آورنده اين صفات كيست. در اين جا احتمالاتى است كه همگى در نظر عقل و خرد محكوم است.

1. خود به خود به وجود آمده باشند.

2. خدا به وجود آورده است.

3. فرد ديگرى پديد آورده است.

هر سه احتمال باطل است. اينك بيان بى پايگى هر سه:

هرگز ممكن نيست چيزى خود به خود به وجود آيد. و قانون «عليت و