13.(أَفَرَأَيْتُمُ النّارَ الّتى تُورُونَ)(واقعه/71).

14.(ءَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَها أَمْ نَحْنُ المُنْشِئُونَ) (واقعه/72).

15.(فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظيمِ)(واقعه/74).[1]

ترجمه آيات

1. «اين است آنچه در روز جزا براى آنان آماده شده است».

2.«ما شما را آفريديم چرا (معاد) را تصديق نمى كنيد؟ (و آن كس كه قادر بر آفرينش نخستين است، توانا بر بازگردانيدن آن نيز مى باشد)».

3.«آيا ديديد نطفه اى را كه مى ريزيد؟».

4.«آيا شما آن را آفريده ايد يا ما آفرينندگان آن هستيم؟».

5.«آيا ديديد آنچه را كه مى كاريد؟».

6.«آيا شما آن را كشت كرده ايد يا ما كشت كنندگانيم».

7.«اگر بخواهيم آن را خشك مى گردانيم در اين صورت تعجب مى كنيد و مى گوييد».

8.«ما زيانكارانيم».

9.«بلكه محرومان هستيم».

10.«آيا ديديد آنچه را مى نوشيد؟».

11.«آيا شما آن را از ابر فرود آورده ايد يا ما فرود آورندگانيم؟».

12.«اگر مى خواستيم آن را تلخ مى كرديم چرا سپاس نمى گزاريد».

13.«آيا ديديد آتشى را كه بر مى افروزيد؟».

14.«آيا شما درختان آن را پديد آورديد يا ما پديد آورندگانيم؟».

15.«پس بنام پروردگار بزرگ تسبيح بگو».

پيش از آن كه به مفاد آيات بپردازيم، از تذكر سه نكته ناگزيريم.