مسأله 340 . هرگاه به غير لفظ جلاله يا معادل آن سوگند ياد كند، مثلاً به رحمان و رحيم و خالق آسمان ها و زمين، قسم بخورد، آن نيز جدال محسوب مى شود.

مسأله 341 . هرگاه در حال احرام، براى اثبات حق مالى خود نيازمند سوگند شود، اين كار، اشكالى ندارد.

مسأله 342 . هرگاه كمتر از سه مرتبه سوگند راست ياد كند، كفاره آن، استغفار است، ولى در مرتبه سوم كفاره آن يك گوسفند است.

مسأله 343 . اگر در مقام جدال، سوگند دروغ ياد كند، در مرتبه نخست كفاره آن يك گوسفند، و در مرتبه دوم يك گاو و در مرتبه سوم، يك شتر است.

مسأله 344 . هرگاه، به هنگام جدال، سوگند دروغى ياد كرد و كفاره آن را پرداخت، ولى باز سوگند دروغ ياد كرد، كفاره آن يك گاو است، و همچنين اگر پس از قربانى گاو، بار ديگر جدال كرد، كفاره آن يك شتر است.

مسأله 345 .اگر در مقام جدال،سه مرتبه يا بيشتر سوگند راست ياد كرد، كفاره آن يك گوسفند است، مگر اين كه كفاره آن را بپردازد و بار ديگر سه مرتبه يا بيشتر سوگند راست ياد كند، در اين صورت نيز كفاره آن يك گوسفند است.

مسأله 346 . اگر به دروغ سه بار يا بيشتر سوگند ياد كند، كفاره آن يك شتر است، و اگر كفّاره آن را بپردازد براى مرتبه چهارم يك گوسفند، و مرتبه پنجم يك گاو و براى مرتبه ششم دوباره شتر است. و تمام موارد ياد شده در صورت علم به حكم شرعى و عمد است، ولى اگر از روى فراموشى و يا جهل قسم ياد كرد، و جدال نمود، چه دروغ و چه راست، كفاره ندارد.