بلدى است كه بيشتر در آن سكونت دارد.

مسأله 138. اگر كسى دو وطن دارد، يكى داخل حدّ و ديگرى خارج حدّ و فقط استطاعت دارد كه از يكى از آن ها حج به جا بياورد، بايد نوع حج خود را بر اساس حكم محل استطاعت انجام دهد; گرچه در واجب بالعرض مثل نذر مى تواند بر طبق صدر مسأله قبل عمل كند.

مسأله 139. اگر كسى كه داخل حدّ است به بيرون از حدّ برود و سپس زمان حج برسد و بخواهد حج انجام دهد، به احتياط واجب بايد در ميقات، نيت حج افراد يا قران نموده ومحرم شود.

مسأله 140. اگر نائى در وطن خود مستطيع شد وسپس در مكه توطن نمود، چون حج تمتع بر او مستقر شده بايد همان را انجام دهد.

مسأله 141. اگر نائى به قصد توطن در مكه بماند به آن اندازه كه بگويند اهل مكه است، وظيفه ى او در هنگام استطاعت، وظيفه ى اهل مكه است و لازم نيست دو سال بگذرد.

مسأله 142. اگر نائى در مكه مقيم شد.[1] و قبل از اين كه دو سال از اقامتش بگذرد مستطيع شد، وظيفه ى او حج تمتع است و او مى تواند از هر كدام از مواقيت محرم شود; گرچه سزاوارتر آن است كه از ميقات اهل بلد خود محرم شود و در صورت عدم تمكن، از ادنى الحل محرم مى شود و در غير اين صورت از مكه محرم به احرام عمره تمتع مى شود.

مسأله 143. اگر نائى در مكه مقيم شد و از اقامت او دو سال گذشت و