براى خود حج انجام دهند وبراى پدر يا منوب عنه نايب بگيرند.

مسأله 78. در فرض قبل اگر منوبٌ عنه يا پدر، به حج بلدى وصيت كرده باشد، چنانچه نايب هرگاه پس از اجير شدن استطاعت مالى پيدا كرده ويا قبل از اجير شدن استطاعت مالى داشته ولى امكان رفتن به حج براى او نبوده در دو صورت بايد حج را از طرف منوب عنه انجام دهد.

مسأله 79. اگر فرزند يا شخص ديگرى با فيش منوبٌ عنه به حج نيابى برود به نحوى كه در برابر عمل خود هيچ مزدى دريافت نكند(تبرعى) و قبل از ميقات متوجه شد كه خود مستطيع بوده و طريق براى او مهيا شده است، او بايد حج را براى خود انجام دهد و براى پدر حج نيابى خريدارى نمايد و تفاضل قيمت فيش را نسبت به حج نيابى ميقاتى به ورثه بپردازد، ولى اگر قيمت نيابت زيادتر از قيمت فيش بود، بايد خود بپردازد; مگر اين كه ورثه قبول كنند.

مسأله 80. شخصى كه مى تواند با فيش ميّت براى خود حج به جا آورد و براى ميّت نايب بگيرد، بايد استجازه كند و اين مانند ساير مقدماتى است كه بايد در هر صورت فراهم كند، ولى اگر اجازه نگرفت و حج انجام داد و براى ميّت نايب گرفت، بدهكار ورثه است و آن ها مى توانند پول فيش را پس بگيرند; هر چند ميّت برئ الذمّه شده است.

مسأله 81. اگر كسى براى حج ثبت نام نمود و قبل از رسيدن ذى الحجه مرد و در همان سال، استطاعت مالى پيدا كرده بود، حج بر او مستقر نشده است و فيش ثبت نام از تركه ى ميّت به حساب مى آيد و اگر ورثه توافق كردند و فيش را به يكى از وراث مجاناً و يا به عنوان سهم الارث و يا با فروختن به او واگذار نمودند و او ساير شرايط استطاعت به جز استطاعت طريقى را داشت،