شود.

مسأله 1075. اگر مصدود خوف داشته باشد كه اگر از راه ديگر برود ممكن است به حج نرسد نمى تواند به وظيفه ى مصدود عمل كند و «مُحِلّ» شود بلكه بايد به راه ادامه دهد پس چنانچه فوت محقق شد با عمره ى مفرده از احرام خارج شود و اگر به اعمال حج رسيد اعمال حج را انجام مى دهد.

مسأله 1076. كسى كه در عمره ى تمتع و يا حج تمتع و قران و إفراد پس از احرام از تمام اعمال مصدود شود و يا از آمدن به مكه بعد از منا و يا از مكه و منا بعد از وقوفين منع شود چنانچه در سال اوّل استطاعت به حج آمده و مصدود شده حج از گردن او ساقط مى گردد مگر اين كه استطاعت او در سال ديگر باقى بماند و يا اين كه حج قبلاً بر او مستقر گرديده باشد.

مسأله 1077. اگر مصدود ظن عقلايى به عدم رفع منع داشته باشد مى تواند به احكام صدّ عمل كند و لازم نيست براى روشن شدن اوضاع صبر نمايد. و در غير اين صورت بايد براى روشن شدن وضعيت صبر كند.

مسأله 1078. كسى كه بعد از احرام عمره يا حج و يا در تمام مواردى كه مصداق صد است، مصدود شد و به خاطر جهل و يا عدم امكان، به وظيفه ى مصدود عمل نكرد، مثل شخصى كه او را دستگير و زندانى كرده باشند و پس از فوت عملى كه ترك عمدى و يا غير عمدى آن موجب بطلان حج است از او رفع منع شد مثلاً از زندان آزاد شد; اين شخص هنوز در حال احرام است و بايد به وظيفه مصدود عمل كند (يعنى قربانى و تقصير كند) و سپس احتياطاً عمره مفرده انجام دهد و اگر خود نمى تواند نايب بگيرد.

مسأله 1079. در مواردى كه مصدود مجبور شود به جاى هدى روزه بگيرد