شدن از رمى، ولى ظن به پرتاب يا صحت در حين رمى اعتبار ندارد و بايد يقين كند.

مسأله 878. اگر كسى روز سيزدهم متوجه شد كه رمى روز عيد را صحيح انجام نداده و يا مثلاً جمره ى ديگرى غير از جمره ى عقبه را رمى كرده است، بعد از قضاى جمره ى عقبه، لازم نيست رمى روز يازدهم و دوازدهم را نيز اعاده كند و چون به هم خوردن ترتيب اعمال عيد هم عمدى نبوده، اشكالى ندارد.

مسأله 879. اگر كسى يك يا چند سال رمى را اشتباه انجام داده، بايد خود و يا نايبش در ايام مِنا آن ها را قضا كنند و هم چنين اگر كسى يك يا چند سال در صبح روز عيد و يا روزهاى يازدهم و دوازدهم براى رمى نايب گرفته با اين كه عصر خودش قادر به رمى بوده، بايد رمى هاى روز عيد و بقيه را در ايام منا قضا كند يا استنابه نمايد.

مسأله 880. ترك عمدى رمى روز عيد مُخلّ به ترتيب است و بايد جورى اعمال را مجدداً انجام دهد كه ترتيب حاصل شود.

مسأله 881. اگر بعد از رمى نايب، منوبٌ عنه بهبودى يابد و قبلاً مأيوس بود كه در وقت رمى بهبودى مى يابد و استنابه نمود، لازم نيست رمى را اعاده كند، ولى اگر در اثناء رمى نايب، بهبودى حاصل شد بايد خود از اوّل رمى كند و اكتفا به آنچه كه نايب رمى كرده نكند; مثلاً نايب سه عدد سنگ زده به جمره ى عقبه، او بايد از اوّل رمى كند و يا در روز يازدهم و يا دوازدهم جمره ى صغرى را رمى كرده و چهار سنگ به وسطى زده كه منوب عنه خوب شد. ديگر جمره ى صغرى را لازم نيست اعاده كند، ولى رمى جمره ى وسطى را از سر