مسأله 487 . اگر در اثناء طواف، جنابت و يا حيض رخ دهد بايد فوراً مسجد را ترك كند، و حكم طواف از نظر تجديد و يا تكميل همان است كه در مسأله قبل گفته شد.

مسأله 488 . هرگاه از به كارگيرى آب براى وضو و غسل معذور باشد،با وجود سائر شرايط، مى تواند تيمم كند، و طواف نمايد.

مسأله 489 . هرگاه در اثناء طواف متوجه شود قبلاً با وضو بوده ولى احتمال مى دهد كه بعداً حدثى مانند بول و يا خواب رخ داده باشد به شك خود اعتنا نكند، و عمل طواف را انجام دهد و همچنين است اگر بر طهارت خود از حدث اكبر يقين داشته ولى احتمال مى دهد كه جنب شده باشد، بايد به شك خود اعتنا ننمايد. و همچنين اگر بعد از فارغ شدن از طواف شك كرد، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 490 . هرگاه قبل از طواف، لازم بود كه غسل كند، و يا وضو بگيرد ولى از وضع خود غفلت كرد و وارد عمل طواف شد، و احتمال مى دهد كه قبل از طواف، غسل كرده و يا وضو گرفته باشد، عمل او باطل است، خواه اين شك در اثناء طواف رخ دهد، يا پس از پايان يافتن آن. و در اثنا هم، پيش از رسيدن به نيمه آن،باشد، يا پس از تجاوز از نيمه. بنابراين بايد خصوص جنب و حائض فوراً مسجد را ترك كند و پس از تحصيل طهارت لازم، طواف را انجام دهد.

مسأله 491 . اگر پس از پايان يافتن طواف، در طهارت خود از حدث اكبر و اصغر، شك كند و سابقه او از نظر طهارت و حدث قبل از شروع به طواف روشن نباشد، به شك خود اعتنا نكند، ولى بايد براى اعمال بعد، طهارت لازم را تحصيل كند.