حيات و مماتش ثابت ويكسان است.[1]

به راستى، اگر با رحلت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) ارتباط ما با او مى گسست، خطاب و سلام روزانه ما به او، چه معنى داشت؟

پرسش و پاسخ:

اكنون اين سئوال مطرح است كه اگر واقعاً بين ما و كسانيكه مرده اند ارتباطى هست، آياتى مانند:

((فَإنَّكَ لا تُسْمِعُ المَوْتى)).[2]

«تو نمى توانى صداى خود را به گوش مردگان برسانى».

((وَ ما أنْتَ بِمُسْمِع مَنْ فِى القُبُورِ)).[3]

«تو نمى توانى صداى خود را به گوش آنان كه در قبر خفته اند برسانى».

به چه معناست؟

پاسخ آن است كه، با توجه به آيات گذشته مراد از اِسماع (شنواندن) در اينجا،«اِسماءِ مفيد و مؤثر» است و واضح است كه شنيدن اموات يا كسانيكه درقبرند، اگر در حال كفر مرده باشند، بى فايده است. مگر نه اين است كه پيامبر در ضمن حديثى