الحديث» و در غير اين صورت بدون ضميمه به كار مى برند و مى گويند: «لهو».

رمان هاى عشقى و جنايى

رمان هاى عشقى و افسانه هاى جنايى كه رموز بى عفتى و آدمكشى را تعليم جوانان و دختران ما مى دهد، مصداق واقعى «لهو الحديث» است. اگر نضر بن حارث افسانه هاى ايرانى را براى جلوگيرى از ايمان آوردن افراد مى گفت، نويسندگان و ناشران رمان هاى عشقى و جنايى به منظور منحرف نمودن جوانان و تشديد نشر فحشا، دست به اين كارها مى زنند و اگر چنين قصدى نيز نداشته باشند، ناخودآگاه نسل جوان را آلوده مى سازند.

زيان هاى بى حد و حصرى كه از اين ناحيه بر پيكر اجتماع وارد مى گردد، به مراتب بالاتر از ضررهاى افسانه هاى ايرانى نضر بن حارث بود، كه زاييده خيال بود و از تحريكات جنسى و تعليمات جنايى، دور و پيراسته بود.

فيلم هاى گمراه كننده، پرده هاى شهوت انگيز، صحنه هاى بى عفتى كه در سينما و تلويزيون نشان داده مى شود، حكم «لهو الحديث» دارد، بالأخص هنگامى كه گوينده در پشت پرده، رموز و اسرار فيلم را تشريح كند.

دانشمندان روان شناس معتقدند كه فيلم هاى جنايى و جنسى در گسترش فحشا و افزايش حجم جنايات، كاملاً مؤثرند، و بسيارى از مجرم ها در برابر هيأت هاى داورى صريحاً اعتراف مى كنند كه كارهاى زشت وناپسند آنها عكس العمل تماشاى فيلم هاى سينماهاست كه درس جنايت و خيانت در آنها تعليم مى دهد. اسلام هرگز با فيلم هاى علمى و اخلاقى و بهداشتى