چهره هاى گوناگون حيات

4. (وَفِى الأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ وَجَنّاتٌ مِنْ أَعْناب وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوانٌ وَغَيْرُ صِنْوان يُسْقَى بِماء واحِد وَنُفَصِّلُ بَعْضَها عَلى بَعْض فِى الأُكُلِ إِنَّ فِى ذَلِكَ لآيات لِقَوم يَعْقِلُون).

«در زمين قطعاتى پيوسته و مختلف وجود دارد و در آن باغ هايى از انگور و زراعت و نخل هايى كه از يك ريشه و يا دو ريشه روييده اند وجود دارد، همگى با يك آب سيراب مى شوند و ميوه برخى را بر برخى ديگر برترى داده ايم و در اين موضوع براى گروه انديشمند، نشانه هايى (از عظمت و قدرت خدا) است».

زمين در نگاه هاى نخستين ما به صورت هاى گوناگونى جلوه مى كند; پاره اى از آن را به گونه سنگلاخ و شوره زار مى بينيم كه براى هيچ نوع كشت شايستگى ندارد و چه بسا در اسرار آفرينش اين قسمت در شگفت مى مانيم و از خود مى پرسيم هدف از آفريدن اين پهنه هاى غير قابل كشت چيست؟! ولى به طور مسلم نتايجى دارد كه سر پنجه علم به تدريج از آن پرده برمى دارد.

ولى پاره ديگر را سرزمين هاى حاصلخيز و آماده براى هر نوع كشاورزى و درخت كارى مى بينيم كه به صورت يك منبع سرشار از حيات و زندگى، جنبش و