آزاد گرديده اند.

4. هدف ماركسيستها از طرح اصل انقلاب چيست؟

ماركسيسم براى تحقق بخشيدن به آمال ونظريات خويش، و گسترش سيطره سياسى بر جهان، يك راه بيش نمى انديشد و آن راه جز انقلاب و زير ورو شدن جامعه ها چيز ديگرى نيست. اين مكتب پيوسته مى گويد: براى اينكه در سياست اشتباه نكنيم بايد انقلابى باشيم نه اصلاح طلب، انقلابىوار كار كنيم نه رفورميستى.

ماركسيسم براى پياده كردن اين اصل در جوامع بشرى، به دنبال مستمسكى است كه بر طبيعت حاكم باشد و او آن را به صورت اصلى مسلم در جامعه پياده كند. از آنجا كه اين مكتب براى اصلاح جامعه يك راه بيشتر نمى انديشد و آن هم انقلاب و دگرگونى بنيادى است، لذا با نگرشى كوتاه و موردى به طبيعت به اصل خاصى دست يافته و اصرار مىورزد كه خودى و بيگانه را قانع سازد كه تغييرات سريع كيفى، پيوسته از تغييرات تدريجى كمى عبور مى كند، وبه تعبير صحيح تر، كميتها پيوسته به تغييرات كيفى منجر مى شود. روى اين اصل، اظهار مى دارد كه در جوامعى كه طبقه كارگر اسير مظالم سرمايه دارى است، تغييرات واصلاحات جزئى كوچكترين سودى ندارد، بلكه بايد فاصله طبقاتى بتدريج به حد انفجار برسد و رژيم سرمايه دارى را واژگون سازد و پديده اى كاملاً جديد به نام سوسياليسم جايگزين آن گردد.

ماركسيسم با كشف اين اصل، از اصول پيشين چنين نتيجه مى گيرد:

اصل تضاد (نخستين اصل ديالكتيك)، حركت (اصل دوم ديالكتيك)