مرد جنگجو كسى است كه اگر جنگ به او دندان نشان دهد او نيز چنان كند واگر آستين بالا زند او نيز آستين بالا زند.

ادامه نبرد تا ليلة الهرير

نبرد واقعى ميان پيروان امام(عليه السلام) وهواداران معاويه از آغاز ماه صفر سال سى وهشت آغاز شد وتا نيمروز سيزدهم آن ماه [1] ادامه داشت. وقايع نگاران شب نيمه آن ماه را «ليلة الهَرير» مى نامند.«هرير» در لغت عرب به زوزه سگ مى گويند، زيرا سپاه معاويه در آن شب در زير ضربات سپاه امام (عليه السلام) همچون سگ زوزه مى كشيد ونزديك بود كه بساط حكومت معاويه وامويان برچيده شود كه ناگهان عمروعاص، از طريق خدعه وفريب وايجاد اختلاف در ميان سپاهيان امام، نبرد خونين وسرنوشت ساز را متوقف ساخت وسرانجام در روز جمعه هفدهم ماه جريان به «حَكَميّت» كشيد واعلام آتش بس موقت شد.

مورّخان حوادث صفّين را تا روز دهم به ترتيب نوشته اند [2]، ولى از آن به بعد نقل حوادث حالت زنجيره اى خود را از دست داده است ووقايع نگار بايد با شمّ تاريخ شناسى خود به حوادث ترتيب دهد. ما نيز وقايع اين چند روز را تا نيمه روز ليلة الهرير به گونه اى مى نگاريم.